Το 6ο Φεστιβάλ Χορού στη Ζάκυνθο “Zante Dance Festival” θα κάνει την έναρξή του για έκτη χρονιά τον Ιούλιο 2023. Με μεγάλη χαρά θα φιλοξενήσουμε χορευτικά σχήματα και performers από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο κόσμος του χορού θα συναντηθεί για να δώσει μηνύματα, να συνυπάρξει, να ταξιδέψει το κοινό και να επικοινωνήσει μαζί του με τη δική του γλώσσα το Σώμα.
Το 5ο Φεστιβάλ Χορού στη Ζάκυνθο “Zante Dance Festival” θα κάνει την έναρξή του για πέμπτη χρονιά τον Ιούλιο 2022. Με μεγάλη χαρά θα φιλοξενήσουμε χορευτικά σχήματα και performers από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο κόσμος του χορού θα συναντηθεί για να δώσει μηνύματα, να συνυπάρξει, να ταξιδέψει το κοινό και να επικοινωνήσει μαζί του με τη δική του γλώσσα το Σώμα.
Το 4ο Φεστιβάλ Χορού στη Ζάκυνθο “Zante Dance Festival” θα κάνει την έναρξή του για τέταρτη συνεχή χρονιά τον Ιούλιο 2019. Με μεγάλη χαρά θα φιλοξενήσουμε χορευτικά σχήματα και performers από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο κόσμος του χορού θα συναντηθεί για να δώσει μηνύματα, να συνυπάρξει, να ταξιδέψει το κοινό και να επικοινωνήσει μαζί του με τη δική του γλώσσα το Σώμα.
Το 3ο Φεστιβάλ Χορού στη Ζάκυνθο “Zante Dance Festival” θα κάνει την έναρξή του για τρίτη συνεχή χρονιά τον Ιούλιο 2018. Με μεγάλη χαρά θα φιλοξενήσουμε χορευτικά σχήματα και performers από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο κόσμος του χορού θα συναντηθεί για να δώσει μηνύματα, να συνυπάρξει, να ταξιδέψει το κοινό και να επικοινωνήσει μαζί του με τη δική του γλώσσα το Σώμα.
Αυτή η παράσταση καθοδηγείται από την ανάγκη του ανθρώπου για το υψηλό,το δύσκολο,το άφταστο και εμπνέεται από το διαυγές,το γάργαρο,το διάφανο του νερού.Γιατί ίσως η ψυχή μας ,να είναι μια σταγόνα από δροσερό νερό ,που βρίσκεται σε ένα διαρκές ταξίδι,και μας συντροφεύει.Το μόνο που μας μένει να κάνουμε είναι να ακούσουμε το τραγούδι του και να δούμε τις αντανακλάσεις του,πάνω μας,μέσα μας, παντού.
Η ΟΜΑΔΑ
Βιβή Συκιώτη,Πέτρος Πολίτης,Νηρεύς Μαρκάκης,Λίλλυ Κουτσανδρέα,Ναέλ Χρυσαφίδης,Δανάη Μαλτέζου,Νεφέλη Μαρκάκη,Emily Downs,Niko Koenig
Μουσική σύνθεση: Πέτρος Πολίτης
Χορογραφίες: Νεφέλη Μαρκάκη
Βίντεο: Πέτρος Πολίτης – Βασίλης Πολίτης
Σκηνοθεσία: Νefelopetra
Δύο διαφορετικά πάρτυ ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο σε δύο διαφορετικές εποχές. Το πρώτο στην εποχή της δεκαετίας του ’70 όπου η σεξουαλική απελευθέρωση ήταν επανάσταση και το δεύτερο στην εποχή της δεκαετίας του ’50 κατά την διάρκεια της οποίας ο ρομαντισμός ήταν το πρωταρχικό στοιχείο μιας πιο συντηρητικής εποχής.
RETRO TIMES
Σκηνοθεσία- Χορογραφία: Φένια Αποστόλου
Βοηθός Χορογράφου : Γαλήνη Γυρτάτου
Μουσική:Steve Reich- Billie Holiday
Ομάδα : Κατερίνα Χριστοφόρου, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Σίλια Καρφοπούλου, Κωστής Τσιαμάγκας, Κωνσταντίνος Κατσούδας
Εμπνευσμένη από την vintage jazz μουσική και από την δική της έρευνα “διάλογο με την βαρύτητα”, η Liz Nobre παρουσιάζει το χορευτικό σόλο της με trapeze συνδυάζοντας υψηλό επίπεδο aerial dance , ικανότητες με ροή και ελαφρότητα .
Το ντουέτο ” Εμείς / Nos ” πραγματεύεται το πως γεννιόμαστε ,μεγαλώνουμε , ζούμε και δρούμε αυτοματοποιημένα και αδρανείς μέσα σε μια κοινωνική πραγματικότητα που την χαρακτηρίζει η τρομοκρατία και το έρεισμα για αλλαγή.
Αν για μια στιγμή , όμως ,συνειδητοποιούσαμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας, ο καθένας από μας σε αυτή τη συνθήκη, αλλά είμαστε Εμείς και βιώνουμε από κοινού το καθετί ? Τότε σε εκείνη τη στιγμή του Εμείς , εκεί στο μετά τι θα κάναμε?
Xoρογραφία /Ερμηνεία : Ελεονώρα Ηλία,Όλγα Σπυράκη
Μουσική Πρωτότυπη Σύνθεση : Σάκης Μπάστας
Ορφανός Καλλιτέχνης
Σύνθεση του Νίκου Γιούσεφ με τίτλο “Minima” που είχε γράψει για το “Βαριετέ” των Τσιριτσάντσουλες και παρουσιάστηκε στο θέατρο “Βαφείο” τον χειμώνα του 2005. Στους στίχους και την ερμηνεία ο Θάνος Ανεστόπουλος.
Σύλληψη /Χορογραφία : Ανδριανή Μαρούλη
Χορεύει : Ζελίκα Μουζάκη
1 2 3
Χρόνος Χώρος
Αρσενικό Θηλυκό
Σταθερό Αμετάβλητο
Ευέλικτο Ευπροσάρμοστο
Συνυπάρχουν,συν-κινούνται, συναντώνται, αποχωρίζονται, αλλάζουν ρόλους Επανέρχονται… Η αρχική τους αλήθεια .
Δυο σώματα υπονοούν ένα τρίτο σε παράλληλο χρόνο και χώρο
Σύλληψη/Χορογραφία: Πένυ Διαμαντοπούλου
Video art/Φωτογραφίες/Φωτισμός: Διονύσης Τσαφταρίδης
Χορεύουν: Βάσια Κολλιού,Τάσος Παππάς-Πετρίδης
Μουσική: Shigeru Umebayashi
Rhezus+ ένα dance project αντιπολεμικού, αντιρατσιστικού και αντιφυλετικού χαρακτήρα. Περιγράφει την περιπλάνηση της Aisha στη Δύση, μίας γυναίκας που δραπετεύει από την εμπόλεμη κατάσταση μιας μουσουλμανικής χώρας και αντιμετωπίζει την ψυχοσωματική βία, το ρατσισμό και την περιφρόνηση από την επιφανειακή αφιλόξενη Δύση.
Σκηνοθεσία – Χορογραφία : Χριστιάννα Σκιαδά
Σύλληψη ιδέας, Παραγωγή, fight choreography : Μαρίνος Πομόνης
Βοηθός Χορογράφου : Αρετή Σταμπόγλη
Πρωτότυπη Μουσική – Βότσης Γιώργος, Λαρεντζάκης Αντώνης
Ομάδα : Χριστιάννα Σκιαδά, Αρετή Σταμπόγλη, Πωλίνα Χάλα, Νεύτα Βότση, Εβελίνα Μπότου, Μαρία Κουτσογιάννη
Θύτης-θύμα σε ένα σώμα, οι συνέπειες και τα μετέπειτα συναισθήματα για όλο αυτό.Ποια τελικά είναι η λύση;
«The andidote to despair is action», έλεγε η Joan Baez.
Αυτή είναι και η μόνη σωτηρία, η δράση.
Το «σύμπλεγμα της Μέδουσας» ωφελεί συνήθως τους θύτες. Σπάνια τα θύματα.
Μουσική σύνθεση : Λουκάς Τσολακιάν
Όταν ο χορός συναντά την ζωγραφική.
Το “Picturae Vitae” είναι ένα έργο το οποίο πήρε σάρκα και οστά από τα έργα του Γιάννη Μαγκανάρη.
Ο Γιάννης Μαγκανάρης ήταν ένας σπουδαίος ζωγράφος, με μεγάλη αγάπη προς την τέχνη που υπηρετούσε.
Η ομάδα a.dd εμπνεύστηκε από τα έργα του και δημιούργησε μια χοροθεατρική παράσταση.
Ο έρωτας, η μητρότητα και η αγάπη , θέματα που ο ίδιος ο καλλιτέχνης σε πολλά έργα του αναπαριστά, ξεδιπλώνονται σα κουβάρι και ζωντανεύουν επί σκηνής, ταξιδεύοντας και προβληματίζοντας τον θεατή για την ύπαρξη και σπουδαιότητα τους στην ζωή.
Η γυναίκα , βασικό και πρωταρχικό στοιχείο για τον ζωγράφο, είναι η έμπνευση του , η αγάπη του και ο δρόμος προς την ολοκλήρωση.
Ένας άντρας- ζωγράφος, μας ταξιδεύει στις σκέψεις του, στις δημιουργίες του, στον δικό του μικρόκοσμο.
Χορεύουν : Αίμων Γαροφάλλου, Δήμητρα Παπαδάτου, Δήμητρα Βασιλοπούλου
Μουσική : johann sebastian bach, Rachmaninoff,Domenico Gaetano Maria Donizetti
Εισέρχομαι στο πεδίο.Το πεδίο μου.Το πεδίο μου,ο χώρος μου. Συμμετρικός και ίσος προς όλους όσους είναι σαν εμένα.Κάτι κρύβει.Μια πηγή απο την οποία πηγάζει η ενέργεια μου.Την θέλω,μα είναι κρυφή.Όπου και αν πάω αυτή παραμένει ίδια.Σαν εραστής,άλλοτε με καλεί και άλλοτε με απομακρύνει,με μια δύναμη ανεξήγητη,κάνοντας με να αναρωτηθώ εαν σε αυτο το ‘’ερωτικό παιχνίδι’’ χορεύω μόνη…
Το “F=q*E” είναι ενα έργο σύγχρονου χορού,στο οποίο το πάτωμα μετατρέπεται σε ηλεκτρικό πεδίο,του οποίου την πηγή αναζητούν οι χορευτές ως μαγνήτες.Έλκονται και απωθούνται απο αυτή,αλλα και μεταξύ τους,καθώς ενα ερώτημα γεννιέται…Ποιός είναι δυνατότερος;Η πηγη; Η μήπως ο μαγνήτης;
Σύλληψη-Χορογραφία-Ερμηνεία: Μαρία Βάθη,Κατερίνα Κληροδέτη.
Moυσική : Om-Sinai-Advaitic songs
Αργεντινή ,Μπουένος Άιρες , δεκαετία του 50 …στο λιμάνι , στο δρόμο ,στο μπαρ… η διασκέδαση, ο έρωτας ,η ζήλεια, η απογοήτευση , η ομορφιά μέσα από τα βήματα του τάνγκο . Τότε και τώρα!
Σκηνοθεσία : Βάνια Τσιλιμίγκρα
Χορογραφίες: Βάνια Τσιλιμίγκρα , Μηχανού Σόνια, Φαραός Κηρύκος
Ομάδα: Γιακουμέλου Βίβιαν,Γούργουρας Λάμπρος,Κοντονή Μαρία,Μαγδαληνού Ντόρα,Μάργαρης Διονύσης,Μηχανού Σόνια,Τσουκαλά Δέσποινα,Φαραός Κηρύκος
Μουσική: Τάνγκο επιλογές
Σκηνικά, κουστούμια: Κορφιάτη Άντα
Το φλαμένκο είναι ένα λαϊκό και ταυτόχρονα εξαιρετικά αριστοτεχνικό μουσικό ιδίωμα, περίτεχνα πλεγμένο από ό,τι άγγιξε την Ανδαλουσιανή γη. Εμφανίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και εκφράστηκε αρχικά μόνο μέσα από το τραγούδι. Αργότερα το συνόδευσε η κιθάρα και έπειτα ο χορός. Τα τρία αυτά στοιχεία συνδιαλέγονται με βάση τον κοινό ρυθμό και δημιουργούν ισότιμα και ταυτόχρονα ένα μοναδικό καλλιτεχνικό σύμπαν που φτάνει στην ολοκλήρωσή του μόνο όταν επικοινωνήσουν στον απόλυτο βαθμό.
Τραγούδι: Δροσιά Χαρίση
Κιθάρα: Πάνος Καρτίμπελης
Χορός: Γιώτα Πεκλάρη
Το Χορεύοντας το Μύθο είναι μία σόλο παράσταση η οποία συνδυάζει τον χορό με την αφήγηση ιστοριών από την ινδουιστική μυθολογία. Μία Vandana(προσευχή), βασισμένη στην μυθολογική παράδοση του Θεού Σίβα, ακολουθείται από δυναμικές και πολύπλοκες ρυθμικές συνθέσεις, που εκτελούνται από τα πέλματα και τα κουδούνια στους αστραγάλους του χορευτή καθώς και το μέρος του καθαρού χορού(nrita), όπου γρήγορες συνθέσεις με στροφές και απότομες παύσεις, προσδίδουν ένα δραματικό στοιχείο στην παράσταση.
Η μουσική ηχογραφήθηκε στο Βαρανάσι της Βόρειας Ινδίας υπό την καθοδήγηση του δασκάλου μου, Παντίτ Ράβι Σάνκαρ Μίσρα.
Xορεύει η Χριστίνα Ζάννη
Το 1ο Φεστιβάλ Ιονίου στη Ζάκυνθο “Zante Dance Festival” κάνει την έναρξή του στις 4 Αυγούστου. Με μεγάλη χαρά θα φιλοξενήσουμε χορευτικά σχήματα και performers από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η τοπική αυτοδιοίκηση και άλλοι ιδιωτικοί φορείς που είναι στο πλευρό μας, μας δίνουν κουράγιο για το όραμα και την εδραίωσή του.
Ο κόσμος του χορού θα συναντηθεί για να δώσει μηνύματα, να συνυπάρξει, να ταξιδέψει το κοινό και να επικοινωνήσει μαζί του με τη δική του γλώσσα το Σώμα.
Στιγμές μοναξιάς και αναζήτησης ….Ένωση και απομάκρυνση…
Σώμα σιωπηλό αλλά ζωντανό, αντιστέκεται ,αιωρείται , πέφτει .
Και όταν η επαφή είναι ανάγκη συνειδητή δεν υπάρχει τρόπος αντίστασης, αλλά συμβαίνει .
Δύο χορογραφίες από το project της ομάδας Dark Places που παρουσιάστηκε στη Ζάκυνθο τον Μάη 2016.
Γίνομαι εσύ & Χάνοντας την επαφή
Σενάριο – Σκηνοθεσία : Ανδριανή Μαρούλη
Χορεύουν : Βασίλης Αρβανιτάκης, Aγγελική Μουζάκη
Μουσική : Διονύσης Μπουκουβάλας
“Συναντήσεις”…. τρεις άνθρωποι, τρεις διαδρομές, τρεις χαρακτήρες.Τι ιστορίες αναπτύσσονται? Ποιες οι αλληλεπιδράσεις? Με τι τίμημα? Και πόσο τελικά οι άλλοι παίζουν καθοριστικό ρόλο για εμάς?
“Οι άνθρωποι από μόνοι τους δεν είναι τίποτα. Μόνο οι άλλοι είναι η ζωή και χαρά του. Και η ισόβια λύπη του.” (Κωστής Παπαγιώργης) “Οι άνθρωποι είναι η απάντηση, όποιο κι αν είναι το ερώτημα.” (Andre Breton) .
Χορεύουν : Αίμων Γαροφάλλου, Δήμητρα Παπαδάτου, Δήμητρα Βασιλοπούλου
Μουσική : Phillip Glass
Στο “Twisted Genders” είναι ένα χορευτικό έργο εμπνευσμένο από τη διαφορετικότητα και αφιερωμένο στην συντροφικότητα των δύο φύλων. Ένα σύγχρονο ζευγάρι μεταμορφώνεται μαγικά στο αντίθετο φύλο με σκοπό να κατανοήσει τις φυσικές αποκλίσεις που δυσαρεστούν, να βρεθεί ο ένας στην θέση του άλλου, ο ένας απέναντι στον άλλον με την μορφή που έχει ο άλλος. Ο Άνδρας και η Γυναίκα, 2 διαφορετικοί πλανήτες, το Γιν και τον Γιάνγκ, δύο κόσμοι που συνέχεια παλεύουν, και υποχωρούν γι να μπορέσουν να συμβιώσουν. Δύο πλάσματα που λατρεύουν να “μισούνται” και που ξέρουν να αγαπούν.
Σύλληψη-Χορογραφία-Σκηνοθεσία-Κοστούμια: Φένια Αποστόλου
Χορεύουν : Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Μαρία Μανουκιάν, Kατερίνα Χριστοφόρου
Μουσική: Monteverdi – J.S.-Bach, Purcell
“Το καλοκαίρι είναι η νιότη, η ωρίμανση, η πραγματική αποκάλυψη, η χειραφέτηση. Ο καιρός είναι ωραίος και ζεστός. Μια νεαρή γυναίκα μόνη σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον. Μια ελαφριά αύρα της προκαλεί ευχάριστες ανατριχίλες. Αισθάνεται όμορφη και ελεύθερη μέσα σε ένα σώμα που ξεδιπλώνεται σαν ένα όμορφο λουλούδι που ανοίγει όλα του τα πέταλα στον ήλιο, η επιθυμία την κυριεύει και αφήνεται σε ευχάριστα χάδια μέσα από το πρελούδιο του Απομεσήμερου ενός Φαύνου του Claude Debussy.
Χορογραφία : Pierre Tavernier
Χορεύει : Αγγελική Μουζάκη
Μουσική : C.Debussy
Το Αναπόφευκτο είναι η ιστορία μιας «χαμένης» γενιάς νέων ανθρώπων οι οποίοι ξεχνούν να ζουν , να ερωτεύονται, να αισθάνονται, να συμπονούν, να ελπίζουν, έχουν γίνει κυριολεκτικά οι σκλάβοι της τεχνολογίας και των προϊόντων της.
Σύλληψη ιδέας – Σενάριο : Μαρίνος Πομόνης
Σκηνοθεσία : Χριστιάννα Σκιαδά
Χορεύουν : Νατάσσα Αραμπατζή, Αρετή Σταμπόγλη, Καρολίνα Λούβαρη , Παναγιώτης Βασιλειάδης , Χριστίνα Τόγκα , Χριστιάννα Σκιαδά
Κουστούμια : Xριστιάννα Σκιαδά
Το δυνατό και το ασθενές, η βαθιά ανάσα πριν το μεγάλο βήμα, η σκέψη που προηγείται και η πράξη που έπεται.
Ένα παιχνίδι με τη φόρμα, τις αυστηρές γραμμές και στον αντίποδα αυτών η έκρηξη, ως ξέσπασμα.
Άρση-Θέση, σε μια αέναη πορεία μέσα στη ζωή, με ανάσες και σταθερά βήματα, με όχι και τόσο σταθερά βήματα, με έντονες αμφιταλαντεύσεις. Με την αυστηρότητα της καθημερινότητας και την ελευθερία της Τέχνης ή μήπως το αντίθετο;
Ιδέα/σκηνοθεσία: Eύη Σούλη
Χορογραφία: Eύη Σούλη (μαζί με τους χορευτές)
Πρωτότυπη μουσική: Tάκης Περδίκης
Eρμηνεία: Δήμητρα Σοφού, Κατερίνα Φώτη
Ρούχα: Γίαννα Ρεσβάνη, Νικολέτα Παπαδοπούλου
Η μετάβαση, η μεταμόρφωση, η ιεροτελεστία… Η αναχώρηση, ο διαχωρισμός, η πάλη, η αποκοπή… Η αλλαγή, το ενδιάμεσο, το πουθενά, το “μόνος”, το παντού… Η άφιξη, οι άλλοι, οι όλοι, το κάπου, το άλλο… η αρχή…
Solo με άλλους, χορός με μουσική, εικόνα και ήχος…
Σύγχρονο αλλά και άχρονο…
Αυτά… απλά…
Σύλληψη-Χορογραφία : Πένυ Διαμαντοπούλου
Μουσική : ΜΟΝΟ
Video art : Διονύσιος Τσαφταρίδης
Χορεύουν : Κατερίνα Αθανασιάδη, Βασίλης Αρβανιτάκης,Πένυ Διαμαντοπούλου
Δέσποινα Λαγουδάκη,Ασπασία Λαιμού,Τάσος Παππάς-Πετρίδης
“ΤΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ”
Θύτης-θύμα σε ένα σώμα, οι συνέπειες και τα μετέπειτα συναισθήματα για όλο αυτό.Ποια τελικά είναι η λύση;
«The andidote to despair is action», έλεγε η Joan Baez.
Αυτή είναι και η μόνη σωτηρία, η δράση.
Το «σύμπλεγμα της Μέδουσας» ωφελεί συνήθως τους θύτες. Σπάνια τα θύματα.
Μουσική σύνθεση : Λουκάς Τσολακιάν
oMNIRA σημαίνει απελευθέρωση. Με αφετηρία το έργο Αποχαιρετισμός του Γιάννη Ρίτσου χτίζεται
μια χορογραφία σύγχρονου χορού βασισμένη σε μία κινητική αλφάβητο που εμπνέεται κυρίως από
τον αφρο-βραζιλιάνικο χορό.
Οι θεατές καλούνται να συντονιστούν με τον παλμό των ερμηνευτών και να ανακαλύψουν τον τρόπο
με τον οποίο ένας κοινός παλμός διέπει την καθημερινότητα μας και μπορεί να γίνει ο κινητήριος
μοχλός για την αλλαγή.
Χορογράφια: Στέλλα Σπύρου
Ερμηνεία-Συνδημιουργία υλικού: Μαριάννα Βαρβιάνη, Χριστιάνα Κοσιάρη, Κωνσταντίνα Μπάρκουλη, Μαρία Πασχαλίδου, Μαργαρίτα Τρίκκα, Κατερίνα Φώτη
Μουσική: The Bitzpan
Ενδυματολογική επιμέλεια: Νατάσσα Δημητρίου
‘’ ΧΧΧΥ ‘’
Δύο άνθρωποι, δύο σώματα. Ένας άντρας και μία γυναίκα. Ένας χορός. Γεννιούνται, κινούνται, αλληλεπιδρούν. Όμοια και διαφορετικά ταυτόχρονα. Συναντιούνται, μπαίνουν το ένα στο χώρο του άλλου. Χορεύουν. Οι πρώτες αναγνωριστικές κινήσεις και οι πιθανότητες της επαφής τους. Άλλοτε συνεργάζονται, άλλοτε συγκρούονται. Ποιες ομοιότητες και διαφορές είναι όντως γενετικές και ποιες επίκτητες; Και τι επιπτώσεις έχει αυτή η δυαδικότητα;
Χορεύουν: Αλέξανδρος Γκουντινάκης, Νατάσσα Αραμπατζή
Πρωτότυπη μουσική: Myles Therron (Στέλιος Φραγγόπουλος)
(μουσική club: Φένια Σκλάβου)
This extract of UNCIA is inspired by the word metamorphosis and the image of a shapeshifting creature.Researching the characteristics of the snow leopard we were interested in the cold atmosphere the animal lives,it’s rarity and the fact that it is almost impossible to see it.
Αυτό το απόσπασμα του UNCIA είναι εμπνευσμένο από τη λέξη μεταμόρφωση και την εικόνα ενός πλάσματος που αλλάζει διαρκώς μορφές.Ερευνώντας τα χαρακτηριστηκά της λεοπάρδαλης του χιονιού μας ενδιέφερε η κρύα και κενή ατμόσφαιρα που ζει το ζώο,η σπανιότητά του και το γεγονός ότι είναι σχεδόν απίθανο να το δει κανείς.
Μουσική : Kωνσταντίνος Σκουρλής
brea(r)th … ο διχασμός του ατόμου ανάμεσα στην ανάγκη του να περιφραχτεί με ένα δικό του προστατευτικό τείχος και την ανάγκη του να αποτελέσει μέρος ενός συνόλου γίνεται εμφανής μέσα από μία συνθήκη χτισίματος, διάλυσης και αναδόμησης νοητών συνόρων.
Χορογραφία : Iρις Κατράκη Παύλου
Χορεύουν : Aγγελος Αντωνάκος, Ίρις Κατράκη – Παύλου, Ιωάννα Παλάσκα, Ελιάν Ρουμιέ, Ζωή Σωτηροπούλου
Industrial soundscape by David Lynch τα στοιχεία του τραγουδιού